καμένος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	καμένος	η	καμένη	το	καμένο
γενική	του	καμένου	της	καμένης	του	καμένου
αιτιατική	τον	καμένο	την	καμένη	το	καμένο
κλητική		καμένε		καμένη		καμένο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	καμένοι	οι	καμένες	τα	καμένα
γενική	των	καμένων	των	καμένων	των	καμένων
αιτιατική	τους	καμένους	τις	καμένες	τα	καμένα
κλητική		καμένοι		καμένες		καμένα
Κατηγορία όπως «αγαπημένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

καμένος < μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος καίω / καίγω

Προφορά

ΔΦΑ : /kaˈme.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κα‐μέ‐νος

Μετοχή

καμένος, -η, -ο

1. (γενικότερα) που έχει καεί, από οποιαδήποτε αιτία (π.χ. φωτιά, έκρηξη, καυστική ουσία, παγετό κ.λπ.)

   άλλες μορφές: καημένος (λαϊκότροπο), καϋμένος (σπάνιο)

2. (ειδικότερα) που έχει αλλοιωθεί, συνήθως από θερμοκρασία
3. (κατʼ επέκταση) που είναι εθισμένος στα ναρκωτικά ή στο αλκοόλ· που δεν μπορεί να σκεφτεί σωστά ή λέει περίεργα πράγματα (διότι έχει καεί το μυαλό του)
4. (μεταφορικά) αυτός του οποίου η μυστικόςμυστική ή παράνομη δράση έχει αποκαλυφθεί

Εκφράσεις

• καμένος από χέρι
• καμένη γη
• καμένο χαρτί

Σύνθετα

όπως ενδεικτικά:

• αβανιοκαμένος
• αποκαμένος
• αστραποκαμένος
• βλογιοκαμένος
• ερωτοκαμένος
• ηλιοκαμένος
• κατακμένος
• λιοκαμένος
• μισοκαμένος
• μπαρουτοκαμένος
• συγκαμένος
• φωτιοκαμένος
• χαροκαμένος

Μεταφράσεις

    καμένος

γαλλικά : brûlé (fr) ιταλικά : bruciato (it)

Πηγές

• καίω -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• καίω - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)