εφήμερος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	εφήμερος	η	εφήμερη	το	εφήμερο
γενική	του	εφήμερου	της	εφήμερης	του	εφήμερου
αιτιατική	τον	εφήμερο	την	εφήμερη	το	εφήμερο
κλητική		εφήμερε		εφήμερη		εφήμερο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	εφήμεροι	οι	εφήμερες	τα	εφήμερα
γενική	των	εφήμερων	των	εφήμερων	των	εφήμερων
αιτιατική	τους	εφήμερους	τις	εφήμερες	τα	εφήμερα
κλητική		εφήμεροι		εφήμερες		εφήμερα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

εφήμερος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐφήμερος < ἐπί (ἐφ-) + ἡμέρα

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈfi.me.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐φή‐με‐ρος

Επίθετο

εφήμερος, -η, -ο(ν)

1. που διαρκεί πολύ μικρό χρονικό διάστημα

   ※  Σκοπός της εφήμερης ζωής είναι η αθανασία. (Νίκος Καζαντζάκης, Ασκητική)

2. που διαρκεί ή ζει μόνο μια μέρα
3. (συνεκδοχικά) πρόσκαιρος, παροδικός, προσωρινός

Αντώνυμα

• αιώνιος
• διαχρονικός
• μόνιμος

Συγγενικές λέξεις

• εφήμερα
• εφημερεύων
• εφημερία
• εφημεριακός
• εφημερίδα
• εφημεριδογραφία
• εφημεριδογράφος
• εφημεριδοπώλης
• εφημεριδοπώλισσα
• εφημεριδοφάγος
• εφημέριος
• τηλεφημερίδα
• → δείτε τις λέξεις επί και ημέρα

Μεταφράσεις

    εφήμερος

αγγλικά : ephemeral (en), deciduous (en) γαλλικά : éphémère (fr) γερμανικά : kurzlebig (de), eintägig (de), vergänglich (de) ιταλικά : effimero (it) ρουμανικά : efemer (ro)

Πηγές

• εφήμερος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• εφήμερος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)
• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)