εφημέριος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	εφημέριος	οι	εφημέριοι
γενική	του	εφημέριου & εφημερίου	των	εφημέριων & εφημερίων
αιτιατική	τον	εφημέριο	τους	εφημέριους & εφημερίους
κλητική		εφημέριε		εφημέριοι
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότεροι, λόγιοι.
Κατηγορία όπως «καρδινάλιος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

εφημέριος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐφημέριος (επίθετο, που συμβαίνει τη μέρα). Συγχρονικά αναλύεται σε εφ- + ημέρ(α) + -ιος.

Προφορά

ΔΦΑ : /e.fiˈme.ɾi.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐φη¨‐μέ‐ρι‐ος

Ουσιαστικό

εφημέριος αρσενικό

• (εκκλησιαστικός όρος) ο ιερέας μιας ενορίας

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις εφήμερος, επί και ημέρα

Μεταφράσεις

    εφημέριος

αγγλικά : parson (en) γαλλικά : curé (fr)

Πηγές

• εφημέριος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 
• εφημέριος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023)