ψύλλος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ψύλλος	οι	ψύλλοι
γενική	του	ψύλλου	των	ψύλλων
αιτιατική	τον	ψύλλο	τους	ψύλλους
κλητική		ψύλλε		ψύλλοι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ψύλλος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ψύλλος ή ἡ ψύλλα^[1]

ψύλλος αρσενικό

(έντομο) πάρα πολύ μικρό έντομο που ζει παρασιτικά σε ανθρώπους και ζώα
※ Ἕνα ψύλλο ’ς τὴν αὐλή του / Εἶχε πάντοτε σιμὰ, / Ποῦ τ’ ἀγάπαε σὰν παιδί του, / Γιατὶ χόρευε λαμπρά! (Αντώνιος Μανούσος, Του διαβόλου το τραγούδι, 1876)

για ψύλλου πήδημα : για ασήμαντο λόγο
γυρεύω / ψάχνω ψύλλους στα άχυρα : αναζητώ μάταια πράγματα που είναι δύσκολο να βρεθούν
καλιγώνει τον ψύλλο : έχει μεγάλη επιδεξιότητα
μου μπαίνουν ψύλλοι στα αφτιά : αρχίζω να έχω υποψίες, ψυλλιάζομαι
ούτε ψύλλος στον κόρφο μου : δε θα ήθελα να μου συμβεί αυτό που έπαθε κάποιος άλλος

ψύλλος

γυρεύω / ψάχνω ψύλλους στα άχυρα

για ψύλλου πήδημα

μου μπαίνουν ψύλλοι στα αφτιά

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ψύλλος	οἱ	ψύλλοι
γενική	τοῦ	ψύλλου	τῶν	ψύλλων
δοτική	τῷ	ψύλλῳ	τοῖς	ψύλλοις
αιτιατική	τὸν	ψύλλον	τοὺς	ψύλλους
κλητική ὦ!		ψύλλε		ψύλλοι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ψύλλω
γεν-δοτ	τοῖν		ψύλλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ψύλλος < → λείπει η ετυμολογία

ψύλλος αρσενικό

ψύλλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.