χαίτη

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χαίτη	οι	χαίτες
γενική	της	χαίτης	των	χαιτών
αιτιατική	τη	χαίτη	τις	χαίτες
κλητική		χαίτη		χαίτες
Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαίτη < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική χαίτη

Ουσιαστικό

χαίτη θηλυκό ( η χαίτη, της χαίτης)

1. οι μακρύτερες απ' ό,τι στο υπόλοιπο σώμα τρίχες που φύονται στον αυχένα διάφορων ζώων

   ⮡  η χαίτη του λιονταριού

2. (μειωτικό) τα μακριά μαλλιά ανθρώπων

Μεταφράσεις

    χαίτη

αγγλικά : mane (en) γαλλικά : crinière (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	χαίτη	αἱ	χαῖται
γενική	τῆς	χαίτης	τῶν	χαιτῶν
δοτική	τῇ	χαίτῃ	ταῖς	χαίταις
αιτιατική	τὴν	χαίτην	τὰς	χαίτᾱς
κλητική ὦ!		χαίτη		χαῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		χαίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		χαίταιν
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'γνώμη' όπως «γνώμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χαίτη, ήδη ομηρικό < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gait- (μαλλιά)

Ουσιαστικό

χαίτη θηλυκό

1. μαλλί, μακρύ μαλλί ανθρώπου αλλά και τούφα μαλλιών

   ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 23 (Ψ. Ἆθλα ἐπὶ Πατρόκλῳ.), στίχ. 141 @greek-language.gr

   ἔνθ᾽ Ἀχιλλεύς στὰς ἀπάνευθε πυρῆς ξανθὴν ἀπεκείρατο χαίτην

   εκεί ο Αχιλέας ξεμάκραινε από την πυρά και έκοψε τα μακριά ξανθά μαλλιά του <θρηνώντας τον Πάτροκλο>

   ※  5os αιώνας Βακχυλίδης, Επίνικοι, B. 10.28 @greek-language.gr

   ...χαίταν ἐλαίᾳ γλαυκᾷ στεφανωσάμενον

   <αν...> θα είχε σταφανώσει τα μαλλιά του το γλαυκό της ελιάς

2. χαίτη αλόγου, λεονταριού (και λοφίο, λοφιά)

   ⮡  ὅσα χαίτην ἔχει, ὥσπερ λέων

   ⮡  λασιαύχενα χαίταν

3. το τρίχωμα των σκαντζόχοιρων που όταν ενηλικιώνονται γίνεται με την κερατίνη σκληρό σαν τα αγκάθια
4. το λοφίο της περικεφαλαίας
5. ο μικρός θύσανος, η φούντα που σχηματίζεται στην κορυφή φυτών, όπως π.χ. του πάπυρου ή κύπειρου (στην αρχαία ελληνική βύβλος)

   ※  1ος αιώνας πκε/κε Στράβων, Γεωγραφικά, 17.1.15@scaife.perseus

   φύεται δ᾽ ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς ἕλεσι καὶ ταῖς λίμναις... ἡ μὲν βύβλος ψιλὴ ῥάβδος ἐστὶν ἐπ᾽ ἄκρῳ χαίτην ἔχουσα

6. (ελληνιστική σημασία) το φύλλωμα

Συγγενικά

• χαιτήεις
• χαίτωμα

Πηγές

• χαίτη - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χαίτη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.