βύβλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	βύβλος	αἱ	βύβλοι
γενική	τῆς	βύβλου	τῶν	βύβλων
δοτική	τῇ	βύβλῳ	ταῖς	βύβλοις
αιτιατική	τὴν	βύβλον	τὰς	βύβλους
κλητική ὦ!		βύβλε		βύβλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		βύβλω
γεν-δοτ	τοῖν		βύβλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δρόμος' όπως «νόσος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βύβλος < Βύβλος < χαναανικό G-B-L (Gubla), συγγενές με το εβραϊκό גבל (Gebal) και το αραβικό جبيل (λιβανοαραβικό Jbeil)

Ουσιαστικό

βύβλος θηλυκό (& βίβλος)

1. το αιγυπτιακό φυτό πάπυρος
2. οι ίνες του φυτού πάπυρος, απ' τις οποίες παρασκευάζονταν διάφορα πράγματα (σχοινί, υλικό γραφής κ.λπ.)
3. πληθυντικός οἱ βύβλοι & τά βύβλα: τα φύλλα του βιβλίου και (συνεκδοχικά) το βιβλίο

   ≈ συνώνυμα:: βιβλίον

Συγγενικά

• βύβλινος

Πηγές

• βύβλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• βύβλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.