φλύαρος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	φλύαρος	η	φλύαρη	το	φλύαρο
γενική	του	φλύαρου	της	φλύαρης	του	φλύαρου
αιτιατική	τον	φλύαρο	τη	φλύαρη	το	φλύαρο
κλητική		φλύαρε		φλύαρη		φλύαρο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φλύαροι	οι	φλύαρες	τα	φλύαρα
γενική	των	φλύαρων	των	φλύαρων	των	φλύαρων
αιτιατική	τους	φλύαρους	τις	φλύαρες	τα	φλύαρα
κλητική		φλύαροι		φλύαρες		φλύαρα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φλύαρος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φλύαρος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈfli.a.ɾos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φλύ‐α‐ρος

Επίθετο

φλύαρος, -η, -ο

• αυτός που αρέσκεται να μιλά διαρκώς, λέγοντας πολλά και ανούσια λόγια, που χρησιμοποιεί περιττά λόγια, που δεν μπορεί ή δε θέλει (εκείνη τη στιγμή ή γενικά) να διατυπώσει μια συνθετική ιδέα της σκέψης του

  ↪ Αποφεύγω να ανοίγω συζητήσεις μαζί τους, διότι είναι πολύ φλύαροι. Μιλάνε ασταμάτητα και σε κρατάνε εκεί, μαζί τους, μια ώρα μέχρι να τελειώσουν!

  ↪ Ο υπουργός ήταν σκόπιμα φλύαρος στη χτεσινή συνέντευξή του στους ανταποκριτές των εφημερίδων. Αερολογούσε σκόπιμα, επειδή δεν ήθελε να μπει στην ουσία των ερωτήσεων που του υπέβαλλαν οι δημοσιογράφοι

Συνώνυμα

• λάλος
• πολυλογάς

Αντώνυμα

• ολιγόλογος

Συγγενικές λέξεις

• καταφλυαρώ
• παραφλυαρώ
• φλύαρα (επίρρημα)
• φλυάρημα
• φλυαρία
• φλυαρίζω
• φλυάρισμα
• φλυαροκοπώ
• φλυαρολογία
• φλυαρολόγος
• φλυαρώ

• φλυαρ - Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες)

Μεταφράσεις

    φλύαρος

αγγλικά : babbler (en), chatterbox (en), verbose (en) γαλλικά : bavard (fr) γερμανικά : geschwätzig (de), schwatzhaft (de)

Πηγές

• φλύαρος -  Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. 

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φλύαρος < → λείπει η ετυμολογία

• Κατά μία εκδοχή φλύω και φλέω και φλύζω ..
• Και ουσιαστικοποιημένο αρσενικό.

Επίθετο

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	φλύαρος	τὸ	φλύαρον
γενική	τοῦ/τῆς	φλυάρου	τοῦ	φλυάρου
δοτική	τῷ/τῇ	φλυάρῳ	τῷ	φλυάρῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	φλύαρον	τὸ	φλύαρον
κλητική ὦ!		φλύαρε		φλύαρον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φλύαροι	τὰ	φλύαρᾰ
γενική	τῶν	φλυάρων	τῶν	φλυάρων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φλυάροις	τοῖς	φλυάροις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φλυάρους	τὰ	φλύαρᾰ
κλητική ὦ!		φλύαροι		φλύαρᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φλυάρω	τὼ	φλυάρω
γεν-δοτ	τοῖν	φλυάροιν	τοῖν	φλυάροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

φλύαρος, -ος, -ον, συγκριτικός : φλυαρότερος

• ο ανόητος, αυτός που δεν έχει ουσία, ανούσιος

  ↪ ἡ φλύαρος φιλοσοφία

  ↪ ἡ φλύαρος γλῶττα

  ↪ ὁ φλύαρος λόγος

Ουσιαστικό

φλύαρος αρσενικό

• η μωρολογία, η ανοησία

  ↪ αὗται γάρ τοι μόναι εἰσὶ θεαί, τἄλλα δὲ πάντ᾽ ἐστὶ φλύαρος : στην πραγματικότητα μόνον αυτές είναι θεές και όλα τα άλλα είναι φούμαρα (Αριστοφάνης, Νεφέλες, 365)

  ↪ πολλῶν φλυάρων : πολλών ανοησιών

Συγγενικές λέξεις

• (Χρειάζεται επεξεργασία)
• φλυάρως : με ανόητο τρόπο (επίρρημα)

Πηγές

• φλύαρος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φλύαρος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.