παράλληλος

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

παράλληλος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική παράλληλος

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾa.li.los/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πα‐ράλ‐λη‐λος

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	παράλληλος	η	παράλληλη	το	παράλληλο
γενική	του	παράλληλου	της	παράλληλης	του	παράλληλου
αιτιατική	τον	παράλληλο	την	παράλληλη	το	παράλληλο
κλητική		παράλληλε		παράλληλη		παράλληλο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	παράλληλοι	οι	παράλληλες	τα	παράλληλα
γενική	των	παράλληλων	των	παράλληλων	των	παράλληλων
αιτιατική	τους	παράλληλους	τις	παράλληλες	τα	παράλληλα
κλητική		παράλληλοι		παράλληλες		παράλληλα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

δύο παράλληλες ευθείες

παράλληλος, -η, -ο

1. (γεωμετρία) για δύο επιφάνειες, ή δύο ευθείες που βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο, που δεν τέμνονται ποτέ
2. (μεταφορικά) που συμβαίνει ταυτόχρονα με κάτι άλλο
3. (μεταφορικά) που παρουσιάζει ομοιότητες με κάποιον άλλο

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παράλληλος	οι	παράλληλοι
γενική	της	παραλλήλου	των	παραλλήλων
αιτιατική	την	παράλληλο	τις	παραλλήλους
κλητική		παράλληλε		παράλληλοι
Κατηγορία όπως «άμπελος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

παράλληλος θηλυκό

• (γεωγραφία) νοητή ευθεία πάνω στη γη που βρίσκεται σε επίπεδο παράλληλο με το επίπεδο του Ισημερινού

  → χρειάζεται παράδειγμα

Μεταφράσεις

    παράλληλος

αγγλικά : parallel (en), ακτινοβολία: collimated (en) γαλλικά : parallèle (fr) εσπεράντο : paralela (eo) ιταλικά : parallelo (it) πορτογαλικά : paralelo (pt) σερβοκροατικά : paralelan (sh)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	παράλληλος	τὸ	παράλληλον
γενική	τοῦ/τῆς	παραλλήλου	τοῦ	παραλλήλου
δοτική	τῷ/τῇ	παραλλήλῳ	τῷ	παραλλήλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	παράλληλον	τὸ	παράλληλον
κλητική ὦ!		παράλληλε		παράλληλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	παράλληλοι	τὰ	παράλληλᾰ
γενική	τῶν	παραλλήλων	τῶν	παραλλήλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	παραλλήλοις	τοῖς	παραλλήλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	παραλλήλους	τὰ	παράλληλᾰ
κλητική ὦ!		παράλληλοι		παράλληλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	παραλλήλω	τὼ	παραλλήλω
γεν-δοτ	τοῖν	παραλλήλοιν	τοῖν	παραλλήλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

παράλληλος, ήδη στον Αριστοτέλη < (παρά) παρ- + θηλυκό της αντωνυμίας ἀλλήλων

Επίθετο

παράλληλος, -ος, -ον

1. (γεωμετρία) παράλληλος

   ⮡  (ουσιαστικοποιημένο) αἱ παράλληλοι (εννοείται «γραμμαί»)

2. (μεταφορικά) που βρίσκεται πλάι πλάι με άλλον, συνοδευτικός

   ⮡  όπως δηλώνει ο τίτλος έργου του Πλουτάρχου, «Βίοι Παράλληλοι»

Εκφράσεις

• ἐκ παραλλήλου

Συγγενικά

• (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές

• παράλληλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• παράλληλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.