ζῆλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ζῆλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *ieh₂- (διώκω, εκδικούμαι)

Ουσιαστικό

ζῆλος αρσενικό (γενική: του ζήλου και αργότερα του ζήλεος)

1. ζήλια, ανταγωνισμός

   ζῆλον γάμων ἔχουσα (ανταγωνισμός για το ποιος θα την παντρευόταν)

2. ο ζήλος, το σφοδρό πάθος, η διακαής επιθυμία για διάκριση, υπεροχή

   ζῆλος περὶ τὰ στρατιωτικά

3. η προσωποποίηση της ανάγκης για νίκη, για υπεροχή, ως αδελφός της Βίας, του Κράτους και της Νίκης (Ησίοδος)
4. η δόξα και η χαρά που τη συνοδεύει

Σημειώσεις