ζηλιάρης

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ζηλιάρης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ζηλιάρης. Συγχρονικά αναλύεται σε ζήλι(α) + -άρης

Προφορά

ΔΦΑ : /ziˈʎa.ɾis/

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ζηλιάρης	η	ζηλιάρα	το	ζηλιάρικο
γενική	του	ζηλιάρη	της	ζηλιάρας	του	ζηλιάρικου
αιτιατική	τον	ζηλιάρη	τη	ζηλιάρα	το	ζηλιάρικο
κλητική		ζηλιάρη		ζηλιάρα		ζηλιάρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ζηλιάρηδες	οι	ζηλιάρες	τα	ζηλιάρικα
γενική	των	ζηλιάρηδων		—	των	ζηλιάρικων
αιτιατική	τους	ζηλιάρηδες	τις	ζηλιάρες	τα	ζηλιάρικα
κλητική		ζηλιάρηδες		ζηλιάρες		ζηλιάρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ζηλιάρης -α -ικο

• που ζηλεύει τους άλλους

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ζηλιάρης	οι	ζηλιάρηδες
γενική	του	ζηλιάρη	των	ζηλιάρηδων
αιτιατική	τον	ζηλιάρη	τους	ζηλιάρηδες
κλητική		ζηλιάρη		ζηλιάρηδες
Κατηγορία όπως «μανάβης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ζηλιάρης αρσενικό (θηλυκό ζηλιάρα)

• ουσιαστικοποιημένο ουδέτερο του επιθέτου ζηλιάρης

  είναι ένας ζηλιάρης και μισός! συνεχώς κακολογεί όλον τον κόσμο

Μεταφράσεις

    ζηλιάρης

αγγλικά : jealous (en) γαλλικά : jaloux (fr) φινλανδικά : mustasukkainen (fi)