ἐπίζηλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐπίζηλος	τὸ	ἐπίζηλον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐπιζήλου	τοῦ	ἐπιζήλου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐπιζήλῳ	τῷ	ἐπιζήλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐπίζηλον	τὸ	ἐπίζηλον
κλητική ὦ!		ἐπίζηλε		ἐπίζηλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐπίζηλοι	τὰ	ἐπίζηλᾰ
γενική	τῶν	ἐπιζήλων	τῶν	ἐπιζήλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐπιζήλοις	τοῖς	ἐπιζήλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐπιζήλους	τὰ	ἐπίζηλᾰ
κλητική ὦ!		ἐπίζηλοι		ἐπίζηλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐπιζήλω	τὼ	ἐπιζήλω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐπιζήλοιν	τοῖν	ἐπιζήλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐπίζηλος < ἐπί- + -ζηλος (ζῆλος)

Επίθετο

ἐπίζηλος, -ος, -ον

• επίζηλος, ευτυχισμένος

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ἐπίζᾱλος

Πηγές

• ἐπίζηλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐπίζηλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.