δύστροπος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δύστροπος	η	δύστροπη	το	δύστροπο
γενική	του	δύστροπου	της	δύστροπης	του	δύστροπου
αιτιατική	τον	δύστροπο	τη	δύστροπη	το	δύστροπο
κλητική		δύστροπε		δύστροπη		δύστροπο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δύστροποι	οι	δύστροπες	τα	δύστροπα
γενική	των	δύστροπων	των	δύστροπων	των	δύστροπων
αιτιατική	τους	δύστροπους	τις	δύστροπες	τα	δύστροπα
κλητική		δύστροποι		δύστροπες		δύστροπα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δύστροπος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική δύστροπος < δύσ- + τρόπος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈði.stɾo.pos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δύ‐στρο‐πος

παλιότερος συλλαβισμός : δύσ‐τρο‐πος

Επίθετο

δύστροπος, -η, -ο

• άνθρωπος με δύσκολους και παράξενους τρόπους

Συγγενικά

• δύστροπα
• δυστροπία
• δυστροπώ

→ και δείτε τους όρους δυσ- και τρόπος

Μεταφράσεις

    δύστροπος

αγγλικά : ornery (en), cantankerous (en) γαλλικά : acariâtre (fr), contrariant (fr), revêche (fr), grincheux (fr) ιταλικά : scontroso (it), intrattable (it)

Πηγές

• δύστροπος - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
• δύστροπος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	δύστροπος	τὸ	δύστροπον
γενική	τοῦ/τῆς	δυστρόπου	τοῦ	δυστρόπου
δοτική	τῷ/τῇ	δυστρόπῳ	τῷ	δυστρόπῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	δύστροπον	τὸ	δύστροπον
κλητική ὦ!		δύστροπε		δύστροπον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	δύστροποι	τὰ	δύστροπᾰ
γενική	τῶν	δυστρόπων	τῶν	δυστρόπων
δοτική	τοῖς/ταῖς	δυστρόποις	τοῖς	δυστρόποις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	δυστρόπους	τὰ	δύστροπᾰ
κλητική ὦ!		δύστροποι		δύστροπᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	δυστρόπω	τὼ	δυστρόπω
γεν-δοτ	τοῖν	δυστρόποιν	τοῖν	δυστρόποιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δύστροπος < δύσ- + τρόπος

Επίθετο

δύστροπος, -ος, -ον

1. κακότροπος, ιδιόρρυθμος, ιδιότροπος, οργίλος

   ※  4ος πκε αιώνας ⌘ Δημοσθένης, Κατὰ Φιλίππου β′, 30

   λέγοντας ὡς ἐγὼ μὲν ὕδωρ πίνων εἰκότως δύστροπος καὶ δύσκολός εἰμί τις ἄνθρωπος, Φίλιππος δ᾽, ἅπερ εὔξαισθ᾽ ἂν ὑμεῖς, ἂν παρέλθῃ, πράξει,

   εκείνους επαναλαμβάνω που έλεγαν ότι εγώ, ως υδροπότης, είμαι δικαιολογημένα δύστροπος και δύσκολος άνθρωπος, ενώ ο Φίλιππος, αν περνούσε τα στενά, θα έκανε όσα εσείς ευχόσασταν:

   Μετάφραση (2003): Α.Ι. Γιαγκόπουλος - Μ. Αραποπούλου, Θεσσαλονίκη: Ζήτρος @greek‑language.gr

2. που περιστρέφεται δύσκολα
3. (για ασθένεια) κακοήθης, δύσκολα διαχειρίσιμη

   ※  4ος κε αιώνας Γρηγόριος Νύσσης, Against Eunomius, @catholiclibrary.org

   οὐδὲ γὰρ εἴ τις ἄτοπον καὶ δυσῶδες πνέοι κατὰ σωματικὴν δυσκρασίαν ἢ κατά τινα λοιμώδη καὶ δύστροπον ἀρρωστίαν, προκαλέσαιτο ἂν τὸν ὑγιαίνοντα πρὸς ζῆλον τοῦ δυστυχήματος, ὡς ἑλέσθαι τινὰ τῷ ἴσῳ κακῷ δι' οἰκείας νόσου τὴν τοῦ ὀδωδότος ἀηδίαν ἀμύνεσθαι.

Συγγενικά

• δυστροπεύω
• δυστροπία
• δυστροπικός
• δυστρόπως
• ὑποδύστροπος

• → και δείτε τη λέξη τρόπος

Πηγές

• δύστροπος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• δύστροπος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.