διαρκής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	διαρκής	η	διαρκής	το	διαρκές
γενική	του	διαρκούς	της	διαρκούς	του	διαρκούς
αιτιατική	τον	διαρκή	τη	διαρκή	το	διαρκές
κλητική		διαρκή(ς)		διαρκής		διαρκές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	διαρκείς	οι	διαρκείς	τα	διαρκή
γενική	των	διαρκών	των	διαρκών	των	διαρκών
αιτιατική	τους	διαρκείς	τις	διαρκείς	τα	διαρκή
κλητική		διαρκείς		διαρκείς		διαρκή
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διαρκής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική διαρκής < διαρκέω / διαρκῶ < (διά) δι- + ἀρκέω

Προφορά

ΔΦΑ : /ði.aɾˈcis/ και /ði̯aɾˈcis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δι‐αρ‐κής

Επίθετο

διαρκής, -ής, -ές

• που διαρκεί, που γίνεται χωρίς διακοπή

Συνώνυμα

• αδιάκοπος
• ακατάπαυστος
• συνεχής, συνεχόμενος, εξακολουθητικός

Εκφράσεις

• γραμμή διαρκούς χιονιού

Συγγενικές λέξεις

• διάρκεια

→ και δείτε τη λέξη διαρκώ

Μεταφράσεις

    διαρκής

αγγλικά : long-lived (en) γαλλικά : durable (fr), continu (fr), permanent (fr) ρουμανικά : durabil (ro)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	διαρκής	τὸ	διαρκές
γενική	τοῦ/τῆς	διαρκοῦς	τοῦ	διαρκοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	διαρκεῖ	τῷ	διαρκεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	διαρκῆ	τὸ	διαρκές
κλητική ὦ!		διαρκές		διαρκές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	διαρκεῖς	τὰ	διαρκῆ
γενική	τῶν	διαρκῶν	τῶν	διαρκῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	διαρκέσῐ(ν)	τοῖς	διαρκέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	διαρκεῖς	τὰ	διαρκῆ
κλητική ὦ!		διαρκεῖς		διαρκῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	διαρκεῖ	τὼ	διαρκεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	διαρκοῖν	τοῖν	διαρκοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

διαρκής < διαρκ(έω) / διαρκ(ῶ) + -ής < (διά) δι- + ἀρκέω

Επίθετο

διαρκής, -ής, -ές

1. υπεραρκετός, επαρκής

   ※ 5ος αιώνας πκε ⌘ Θουκυδίδης, Ἱστορίαι, 1.15.1. Μετάφραση: Άγγελος Βλάχος @greek-language.gr

   ἐπιπλέοντες γὰρ τὰς νήσους κατεστρέφοντο, καὶ μάλιστα ὅσοι μὴ διαρκῆ εἶχον χώραν.

   Εκείνοι ιδίως που δεν είχαν αρκετό έδαφος για να ζήσουν, έκαναν επιδρομές στα νησιά και τα υπότασσαν στην εξουσία τους.

2. διαρκής, μόνιμος, αδιάκοπος, εξακολουθητικός

Παράγωγες λέξεις

• διαρκέστατα (επίρρημα)
• διαρκέστατον (ουδέτερο)
• διαρκῶς (επίρρημα)

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις διαρκέω, διά και ἀρκέω

Πηγές

• «διαρκής» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «διαρκής» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.