αρκώ

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αρκώ < αρχαία ελληνική ἀρκέω / ἀρκῶ < ινδοευρωπαϊκή (ρίζα) *h₂erg-

Προφορά

ΔΦΑ : /ar.'ko/

Ρήμα

αρκώ (παθητική φωνή: αρκούμαι & (σπάνιο) αρκιέμαι)

1. είμαι αρκετός

   ≈ συνώνυμα: φτάνω, επαρκώ

2. (απρόσωπο) αρκεί: είναι αρκετό

   ≈ συνώνυμα: φτάνει

Συγγενικές λέξεις

• ανεπάρκεια
• ανεπαρκής
• ανεπαρκώς
• αρκούντως
• αυτάρκεια
• αυτάρκης
• διάρκεια
• διαρκής
• διαρκώ
• διαρκώς
• επάρκεια
• επαρκής
• επαρκώ
• επαρκώς
• σιτάρκεια

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	αρκώ	αρκούσα	θα αρκώ	να αρκώ		αρκώντας
β' ενικ.	αρκείς	αρκούσες	θα αρκείς	να αρκείς	(άρκει)
γ' ενικ.	αρκεί	αρκούσε	θα αρκεί	να αρκεί
α' πληθ.	αρκούμε	αρκούσαμε	θα αρκούμε	να αρκούμε
β' πληθ.	αρκείτε	αρκούσατε	θα αρκείτε	να αρκείτε	αρκείτε
γ' πληθ.	αρκούν(ε)	αρκούσαν(ε)	θα αρκούν(ε)	να αρκούν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		άρκεσα	θα αρκέσω	να αρκέσω		αρκέσει
β' ενικ.		άρκεσες	θα αρκέσεις	να αρκέσεις	άρκεσε
γ' ενικ.		άρκεσε	θα αρκέσει	να αρκέσει
α' πληθ.		αρκέσαμε	θα αρκέσουμε	να αρκέσουμε
β' πληθ.		αρκέσατε	θα αρκέσετε	να αρκέσετε	αρκέστε
γ' πληθ.		άρκεσαν αρκέσαν(ε)	θα αρκέσουν(ε)	να αρκέσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω αρκέσει	είχα αρκέσει	θα έχω αρκέσει	να έχω αρκέσει
β' ενικ.	έχεις αρκέσει	είχες αρκέσει	θα έχεις αρκέσει	να έχεις αρκέσει
γ' ενικ.	έχει αρκέσει	είχε αρκέσει	θα έχει αρκέσει	να έχει αρκέσει
α' πληθ.	έχουμε αρκέσει	είχαμε αρκέσει	θα έχουμε αρκέσει	να έχουμε αρκέσει
β' πληθ.	έχετε αρκέσει	είχατε αρκέσει	θα έχετε αρκέσει	να έχετε αρκέσει
γ' πληθ.	έχουν αρκέσει	είχαν αρκέσει	θα έχουν αρκέσει	να έχουν αρκέσει

Μεταφράσεις

    αρκώ

αγγλικά : suffice (en) γαλλικά : suffire (fr) γερμανικά : genügen (de) ισπανικά : bastar (es) ιταλικά : bastare (it)

πολωνικά : wystarczać (pl) ρωσικά : хватать (ru)