γηγενής

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	γηγενής	η	γηγενής	το	γηγενές
γενική	του	γηγενούς	της	γηγενούς	του	γηγενούς
αιτιατική	τον	γηγενή	τη	γηγενή	το	γηγενές
κλητική		γηγενή(ς)		γηγενής		γηγενές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	γηγενείς	οι	γηγενείς	τα	γηγενή
γενική	των	γηγενών	των	γηγενών	των	γηγενών
αιτιατική	τους	γηγενείς	τις	γηγενείς	τα	γηγενή
κλητική		γηγενείς		γηγενείς		γηγενή
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

γηγενής < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική γηγενής < γῆ +-γενής (θέμα γεν- < γίγνομαι)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝi.ʝeˈnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γη‐γε‐νής

Επίθετο

γηγενής

• που έχει γεννηθεί στη γη που κατοικεί, ο ιθαγενής, ο ντόπιος

Συνώνυμα

• αυτόχθων
• ντόπιος

Αντώνυμα

• ετερόχθων

Μεταφράσεις

    γηγενής

αγγλικά : native (en) γαλλικά : natif (fr)