υπηρέτης
 Δείτε επίσης : ὑπηρέτης
|
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) Επεξεργασία
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | υπηρέτης | υπηρέτες |
| γενική | υπηρέτη | υπηρετών |
| αιτιατική | υπηρέτη | υπηρέτες |
| κλητική | υπηρέτη | υπηρέτες |
Ετυμολογία Επεξεργασία
- υπηρέτης < αρχαία ελληνική ὑπηρέτης < ὑπό + ἐρέτης < ἐρέσσω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *h₁reh₁-[1] (κωπηλατώ)
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /i.pi.ˈɾɛ.tis/
ΟυσιαστικόΕπεξεργασία
υπηρέτης αρσενικό (θηλυκό: υπηρέτρια)
- αυτός που υπηρετεί κάποιον, που εργάζεται στην υπηρεσία του κάνοντας διάφορες εργασίες ή δουλειές που του ανατίθενται
Επεξεργασία
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
υπηρέτης
- ↑ Beekes, Robert (Μπέκες, Ρόμπερτ) (2010). Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill.