σίγμα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σίγμα	τα	σίγματα
γενική	του	σίγματος	των	σιγμάτων
αιτιατική	το	σίγμα	τα	σίγματα
κλητική		σίγμα		σίγματα
Κατηγορία όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	σίγμα	τα	σίγμα
γενική	του	σίγμα	των	σίγμα
αιτιατική	το	σίγμα	τα	σίγμα
κλητική		σίγμα		σίγμα
ΑΚΛΙΤΟ
όπως «άκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σίγμα < αρχαία ελληνική σίγμα / σῖγμα < σιγμός (σφύριγμα) < σίζω (ως μεταφορά τού: φοινικική 𐤔 (š‬/šīn/))

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsiɣ.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σίγ‐μα

Ουσιαστικό

σίγμα ουδέτερο άκλιτο ή κλιτό
εναλλακτικός πληθυντικός και σίγματα

• το δέκατο όγδοο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου (σ, κεφαλαίο: Σ και τελικό: ς)

Εκφράσεις

• τα ’πε με το νι και με το σίγμα: για κάτι που μεταφέρεται λεπτομερώς, όπως ακριβώς ειπώθηκε ή διαδραματίσθηκε, με πιστή αναπαραγωγή.

Η φράση σχηματίστηκε όταν στα σχολεία οι δάσκαλοι ζητούσαν πλήρη άρθρωση των λέξεων όπως π.χ. παιδίον και πόλις, δηλαδή με το τελικό σίγμα και το τελικό νι, όχι όπως προφέρονταν στην δημοτική, παιδί και πόλη)

Μεταφράσεις

    σίγμα

πολωνικά : sigma (pl)