βήτα

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

βήτα < αρχαία ελληνική βῆτα

Ουσιαστικό

βήτα ουδέτερο άκλιτο

1. το δεύτερο γράμμα του ελληνικού αλφάβητου (β, κεφαλαίο: Β)
2. (ως επίθετο) δεύτερος, υποδεέστερος σε σχέση με κάτι άλλο

   προϊόντα βήτα διαλογής

Μεταφράσεις

    βήτα

αγγλικά : beta (en) αραμαϊκά : ܒܝܛܐ (byṯa) γαλλικά : bêta (fr) γερμανικά : Beta (de) εσπεράντο : beto (eo) ιαπωνικά : ベータ (ja) (bēta)

ρουμανικά : be (ro)