παράδεισος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	παράδεισος	οι	παράδεισοι
γενική	του	παραδείσου & παράδεισου	των	παραδείσων
αιτιατική	τον	παράδεισο	τους	παραδείσους & παράδεισους
κλητική		παράδεισε		παράδεισοι
Κατηγορία όπως «δάσκαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παράδεισος < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή παράδεισος (σημασιολογικό δάνειο) εβραϊκή < αρχαία ελληνική ("κλειστός κήπος")

παράδεισος μεταφορική σημασία < (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική paradis < υστερολατινική paradisus < ελληνιστική κοινή παράδεισος

Προφορά

ΔΦΑ : /paˈɾa.ði.sos/

Ουσιαστικό

παράδεισος αρσενικό (& (ιδιωματικό) θηλυκό)

1. (θρησκεία) σύμφωνα με μερικές θρησκείες, ο αιώνιος τόπος γαλήνης και ευτυχίας, όπου πηγαίνουν οι ψυχές των ανθρώπων, όταν αυτοί πεθάνουν

   ≈ συνώνυμα: παράδεισο, Εδέμ

2. (κατ’ επέκταση) τόπος μαγευτικός, πάρα πολύ όμορφος, ονειρεμένος

   αυτό το νησί είναι ένας πραγματικός παράδεισος

Συγγενικές λέξεις

• παραδεισένιος, παραδεισιακός, παραδείσιος
• παραδεισιακά
• παράδεισο

Μεταφράσεις

    παράδεισος

αγγλικά : paradise (en) γαλλικά : paradis (fr)

ιταλικά : paradiso (it) λατινικά : paradisus (la) πολωνικά : raj (pl), paradyż (pl) ρουμανικά : rai (ro) ρωσικά : рай (ru) τσεχικά : ráj (cs)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	παράδεισος	παραδείσω	παράδεισοι
Γενική	παραδείσου	παραδείσοιν	παραδείσων
Δοτική	παραδείσῳ	παραδείσοιν	παραδείσοις
Αιτιατική	παράδεισον	παραδείσω	παραδείσους
Κλητική	παράδεισε	παραδείσω	παράδεισοι

Ετυμολογία

παράδεισος < αβεστική/(άμεσο δάνειο) αρχαία περσική 𐬞𐬀𐬌𐬭𐬌𐬸𐬛𐬀𐬉𐬰𐬀 (pairi.daēza=περίβολος, περίκλειστος χώρος) < 𐬞𐬀𐬌𐬭𐬌 (pairi=περί) + 𐬛𐬀𐬉𐬰𐬀 (daēza=τοίχος”) < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *dheig (μπήγω, στερεώνω)

παράδεισος σημασία θρησκείας < (σημασιολογικό δάνειο) εβραϊκή

Ουσιαστικό

παράδεισος αρσενικό (& παράδισος)

1. περίφρακτος κατάφυτος λειμώνας (αρχικά Πέρση άρχοντα) με άγρια ζώα για κυνήγι
2. (ελληνιστική κοινή) (θρησκεία) κήπος της Εδέμ