κωπηλάτης

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	κωπηλάτης	οι	κωπηλάτες
γενική	του	κωπηλάτη	των	κωπηλατών
αιτιατική	τον	κωπηλάτη	τους	κωπηλάτες
κλητική		κωπηλάτη		κωπηλάτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κωπηλάτης < αρχαία ελληνική κωπηλάτης < κώπη + ἐλαύνω

Προφορά

ΔΦΑ : /ko.piˈla.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κω‐πη‐λά‐της

Ουσιαστικό

κωπηλάτης αρσενικό (θηλυκό: κωπηλάτισσα & κωπηλάτρια)

1. αυτός που κωπηλατεί
2. ο αθλητής της κωπηλασίας

Άλλες μορφές

• κουπολάτης

Συγγενικές λέξεις

• κωπηλασία
• κωπηλάτημα / κωπηλάτισμα / κωπηλάτηση
• κωπηλατικός
• κωπηλάτισσα / κωπηλάτρια
• κωπήλατος
• κωπηλατώ
• → δείτε τις λέξεις κουπί, κώπη και ελαύνω

Συνώνυμα

• ερέτης
• λαμνοκόπος

Δείτε επίσης

• βαρκάρης

Μεταφράσεις

    κωπηλάτης

αρχαία ελληνική : ἐρέτης αγγλικά : rower (en), oarsman (en) γαλλικά : rameur (fr) ισπανικά : remero (es) πολωνικά : wioślarz (pl) τουρκικά : kürekçi (tr) φινλανδικά : soutaja (fi)