λαμνοκόπος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	λαμνοκόπος	οι	λαμνοκόποι
γενική	του	λαμνοκόπου	των	λαμνοκόπων
αιτιατική	τον	λαμνοκόπο	τους	λαμνοκόπους
κλητική		λαμνοκόπε		λαμνοκόποι
Κατηγορία όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

λαμνοκόπος < λάμνω + επιτατικό επίθημα -κόπος (< κόπτω)

Ουσιαστικό

λαμνοκόπος αρσενικό

• ο κωπηλάτης

  ※  19ος/20ος αιώνας, ⌘ Ανδρέας Καρκαβίτσας, Λόγια της Πλώρης, συλλογή διηγημάτων, (2015), εκδόσεις: Pelekanos Books, ISBN 9789604007943, (αρχική έκδοση: 1899), @google.gr/books

  Τρεῖς λαμνοκόποι ἦταν ἄχρηστοι ἀπὸ τὶς πληγές τῶν Ἁράπηδων. Ἡ τύχη, λὲς γιὰ ἱσοζύγισμα, ἔφερε ἔτσι τὰ πράματα, ὥστε τὴν ἐποχὴ ποὺ κατεβαίνουν οἱ ναῦτες μας, νὰ κατεβαίνουν καὶ οἱ Ἀραπάδες ἀπὸ τὰ χειμαδιά τους. Ἡ θάλασσα γεμίζει ἄρμενα, γεμίζει καὶ ἡ στεριά κουδούνια, γκλίτσες, πρόβατα καὶ καλύβες.

Συγγενικά

• λαμνοκόπι
• λάμνω

Μεταφράσεις

    λαμνοκόπος

→ δείτε τη λέξη κωπηλάτης

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)