κόπτω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

κόπτω < αρχαία ελληνική κόπτω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kop- (χτυπώ, πελεκώ)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈko.pto/

Ρήμα

κόπτω

1. ((καθαρεύουσα)) κόβω

Συνώνυμα

• τεμαχίζω
• κόβω
• τέμνω
• μαχαιρώνω (στην έννοια του χτυπώ)

Συγγενικές λέξεις

κοπιάζω κοπιάω κόπανος κόπος κοπή κόμμα απόκομμα κομμάτι κομματιάζω κατάκοπος ξυλοκόπος

κοπετός κομμός (θρήνος) κοφτός κόπτης κόφτης κοπίδι κοπτήριο κοπτική εγκοπή συγκοπή πρόσκομμα

Σύνθετα

ανακόπτω διακόπτω

αποκόπτω συγκόπτω

προσκόπτω προκόβω

Μεταφράσεις

    κόπτω

→ δείτε τη λέξη κόβω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Αρχικοί χρόνοι	Φωνή Eνεργητική	Φωνή Μέση & Παθητική
Ενεστώτας	κόπτω	κόπτομαι
Παρατατικός	ἔκοπτον	ἐκοπτόμην
Μέλλοντας	κόψω	κόψομαι & κοπήσομαι β΄παθ.
Αόριστος	ἔκοψα	ἐκοψάμην, ἐκόπην παθ. β΄
Παρακείμενος	κέκοφα, κέκοπα	κέκομμαι
Υπερσυντέλικος	ἐκεκόπειν	-
Συντελ.Μέλλ.		κεκόψομαι

Ετυμολογία

κόπτω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *kop- (χτυπώ, πελεκώ)

Ρήμα

κόπτω

1. (γενικότερα) (αρχικά) πλήττω, χτυπώ
2. πλήττω κάποιον με όπλο

1. φονεύω κάποιον χτυπώντας τον με όπλο
2. κόβω
3. σφυροκοπώ, σφυρηλατώ
   • δημιουργώ νομίσματα σφυρηλατώντας μέταλλο
4. χτυπάω την πόρτα
5. (μεταφορικά) παραζαλίζω
6. αποκόπτω
   • υλοτομώ
   • (συνεκδοχικά) ερημώνω
7. (για εξεταζόμενο) απορρίπτω
8. κόπτομαι: οδύρομαι, θρηνώ

   με δοτική: κάτι κατέτρυχε το υποκείμενο, το βασάνιζε

Συγγενικές λέξεις

• κόμμα