ερημώνω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

ερημώνω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ερημώνω < αρχαία ελληνική ἐρημόω + -ώνω

Προφορά

ΔΦΑ : /eˈɾi.mo.no/

τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐ρη‐μώ‐νω

Ρήμα

ερημώνω (παθητική φωνή: ερημώνομαι)

1. (αμετάβατο) αδειάζω από κατοίκους, μένω χωρίς πληθυσμό
2. (μεταβατικό) κάνω έναν τόπο έρημο, συνήθως μόνο από πληθυσμό

Συγγενικά

• ερήμωμα
• ερημωμένος
• ερήμωση
• → δείτε τη λέξη έρημος

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	ερημώνω	ερήμωνα	θα ερημώνω	να ερημώνω		ερημώνοντας
β' ενικ.	ερημώνεις	ερήμωνες	θα ερημώνεις	να ερημώνεις	ερήμωνε
γ' ενικ.	ερημώνει	ερήμωνε	θα ερημώνει	να ερημώνει
α' πληθ.	ερημώνουμε	ερημώναμε	θα ερημώνουμε	να ερημώνουμε
β' πληθ.	ερημώνετε	ερημώνατε	θα ερημώνετε	να ερημώνετε	ερημώνετε
γ' πληθ.	ερημώνουν(ε)	ερήμωναν ερημώναν(ε)	θα ερημώνουν(ε)	να ερημώνουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		ερήμωσα	θα ερημώσω	να ερημώσω		ερημώσει
β' ενικ.		ερήμωσες	θα ερημώσεις	να ερημώσεις	ερήμωσε
γ' ενικ.		ερήμωσε	θα ερημώσει	να ερημώσει
α' πληθ.		ερημώσαμε	θα ερημώσουμε	να ερημώσουμε
β' πληθ.		ερημώσατε	θα ερημώσετε	να ερημώσετε	ερημώστε
γ' πληθ.		ερήμωσαν ερημώσαν(ε)	θα ερημώσουν(ε)	να ερημώσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω ερημώσει	είχα ερημώσει	θα έχω ερημώσει	να έχω ερημώσει
β' ενικ.	έχεις ερημώσει	είχες ερημώσει	θα έχεις ερημώσει	να έχεις ερημώσει
γ' ενικ.	έχει ερημώσει	είχε ερημώσει	θα έχει ερημώσει	να έχει ερημώσει
α' πληθ.	έχουμε ερημώσει	είχαμε ερημώσει	θα έχουμε ερημώσει	να έχουμε ερημώσει
β' πληθ.	έχετε ερημώσει	είχατε ερημώσει	θα έχετε ερημώσει	να έχετε ερημώσει
γ' πληθ.	έχουν ερημώσει	είχαν ερημώσει	θα έχουν ερημώσει	να έχουν ερημώσει

Μεταφράσεις

    ερημώνω

αγγλικά : desolate (en) γαλλικά : se dépeupler (fr), laisser (fr) à l' abandon (fr), dévaster (fr)