τεμαχίζω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

τεμαχίζω < τεμάχιο + -ίζω

Προφορά

ΔΦΑ : /te.maˈçi.zo/

Ρήμα

τεμαχίζω

1. κόβω ένα αντικείμενο σε τεμάχια

   ≈ συνώνυμα: κομματιάζω

2. διαχωρίζω σε ξεχωριστά μέρη μια μεγάλη έκταση

Συγγενικές λέξεις

• τεμαχηδόν
• τεμάχιο
• τεμάχισμα
• τεμαχισμός
• τεμαχιστός

Κλίση

    Ενεργητική φωνή

Εξακολουθητικοί χρόνοι
πρόσωπα	Ενεστώτας	Παρατατικός	Εξ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Μετοχή
α' ενικ.	τεμαχίζω	τεμάχιζα	θα τεμαχίζω	να τεμαχίζω		τεμαχίζοντας
β' ενικ.	τεμαχίζεις	τεμάχιζες	θα τεμαχίζεις	να τεμαχίζεις	τεμάχιζε
γ' ενικ.	τεμαχίζει	τεμάχιζε	θα τεμαχίζει	να τεμαχίζει
α' πληθ.	τεμαχίζουμε	τεμαχίζαμε	θα τεμαχίζουμε	να τεμαχίζουμε
β' πληθ.	τεμαχίζετε	τεμαχίζατε	θα τεμαχίζετε	να τεμαχίζετε	τεμαχίζετε
γ' πληθ.	τεμαχίζουν(ε)	τεμάχιζαν τεμαχίζαν(ε)	θα τεμαχίζουν(ε)	να τεμαχίζουν(ε)
Συνοπτικοί χρόνοι
πρόσωπα		Αόριστος	Συνοπτ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική	Απαρέμφατο
α' ενικ.		τεμάχισα	θα τεμαχίσω	να τεμαχίσω		τεμαχίσει
β' ενικ.		τεμάχισες	θα τεμαχίσεις	να τεμαχίσεις	τεμάχισε
γ' ενικ.		τεμάχισε	θα τεμαχίσει	να τεμαχίσει
α' πληθ.		τεμαχίσαμε	θα τεμαχίσουμε	να τεμαχίσουμε
β' πληθ.		τεμαχίσατε	θα τεμαχίσετε	να τεμαχίσετε	τεμαχίστε
γ' πληθ.		τεμάχισαν τεμαχίσαν(ε)	θα τεμαχίσουν(ε)	να τεμαχίσουν(ε)
Συντελεσμένοι χρόνοι
πρόσωπα	Παρακείμενος	Υπερσυντέλικος	Συντελ. Μέλλ.	Υποτακτική	Προστακτική
α' ενικ.	έχω τεμαχίσει	είχα τεμαχίσει	θα έχω τεμαχίσει	να έχω τεμαχίσει
β' ενικ.	έχεις τεμαχίσει	είχες τεμαχίσει	θα έχεις τεμαχίσει	να έχεις τεμαχίσει
γ' ενικ.	έχει τεμαχίσει	είχε τεμαχίσει	θα έχει τεμαχίσει	να έχει τεμαχίσει
α' πληθ.	έχουμε τεμαχίσει	είχαμε τεμαχίσει	θα έχουμε τεμαχίσει	να έχουμε τεμαχίσει
β' πληθ.	έχετε τεμαχίσει	είχατε τεμαχίσει	θα έχετε τεμαχίσει	να έχετε τεμαχίσει
γ' πληθ.	έχουν τεμαχίσει	είχαν τεμαχίσει	θα έχουν τεμαχίσει	να έχουν τεμαχίσει

Μεταφράσεις

    τεμαχίζω

γαλλικά : débiter (fr)