τεμάχιο

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	τεμάχιο	τα	τεμάχια
γενική	του	τεμαχίου & τεμάχιου	των	τεμαχίων
αιτιατική	το	τεμάχιο	τα	τεμάχια
κλητική		τεμάχιο		τεμάχια
Κατηγορία όπως «πρόσωπο» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τεμάχιο < αρχαία ελληνική τεμάχιον < υποκοριστικό του τέμαχος

Ουσιαστικό

τεμάχιο ουδέτερο

1. ένα τμήμα ενός συνόλου

   η συλλογή αποτελείται από χίλια τεμάχια

   ≈ συνώνυμα: απόκομμα, κομμάτι, μέρος, τμήμα

   ≠ αντώνυμα: όλο, ολότητα, σύνολο

2. (μουσική) ένα αυτοτελές μέρος μιας μεγαλύτερης σύνθεσης που αποτελείται από πολλά μέρη

Συγγενικά

• τεμαχηδόν
• τεμαχίζω
• τεμαχιάζω
• τεμαχισμένος
• τεμάχισμα
• τεμαχισμός
• τεμαχιστός

Μεταφράσεις

    τεμάχιο

γαλλικά : pièce (fr)