φονεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

φονεύω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φονεύω

Προφορά

ΔΦΑ : /foˈne.vo/

τυπογραφικός συλλαβισμός : φο‐νεύ‐ω

Ρήμα

φονεύω

• (λόγιο) σκοτώνω άνθρωπο, θανατώνω

Μεταφράσεις

    φονεύω

→ δείτε τη λέξη σκοτώνω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φονεύω < → λείπει η ετυμολογία

Ρήμα

φονεύω

• σκοτώνω

Κλίση

Παρακαλώ προσθέστε τους υπόλοιπους χρόνους αν είναι δυνατόν.

    φονεύω

ενεργητικός ενεστώτας   οριστική υποτακτική ευκτική προστακτική ἐγὼ φονεύω φονεύω φονεύοιμι — σὺ φονεύεις φονεύῃς φονεύοις φονεῦε οὖτος φονεύει φονεύῃ φονεύοι φονευέτω ἡμεῖς φονεύομεν φονεύωμεν φονεύοιμεν — ὑμεῖς φονεύετε φονεύητε φονεύοιτε φονεύετε οὗτοι φονεύουσῐ(ν) φονεύωσῐ(ν) φονεύοιεν φονευόντων φονευέτωσαν 2o δυϊκός φονεύετον φονεύητον φονεύοιτον φονεύετον 3o δυϊκός φονεύετον φονεύητον φονευοίτην φονευέτων ονοματικοί τύποι απαρέμφατο μετοχή: αρσενικό - θηλυκό - ουδέτερο φονεύειν φονεύων φονεύουσα φονεῦον

Πηγές

• φονεύω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.