απλοχέρης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	απλοχέρης	η	απλοχέρα	το	απλοχέρικο
γενική	του	απλοχέρη	της	απλοχέρας	του	απλοχέρικου
αιτιατική	τον	απλοχέρη	την	απλοχέρα	το	απλοχέρικο
κλητική		απλοχέρη		απλοχέρα		απλοχέρικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	απλοχέρηδες	οι	απλοχέρες	τα	απλοχέρικα
γενική	των	απλοχέρηδων		—	των	απλοχέρικων
αιτιατική	τους	απλοχέρηδες	τις	απλοχέρες	τα	απλοχέρικα
κλητική		απλοχέρηδες		απλοχέρες		απλοχέρικα
To ουδέτερο, από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό και το θηλυκό, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «ζηλιάρης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

απλοχέρης < (μεσαιωνική ελληνική) *ἁπλοχέρης (→ δείτε τη λέξη  ἁπλοχεριά) < ἁπλώνω + χέρι

Προφορά

ΔΦΑ : /a.ploˈçe.ɾis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πλο‐χέ‐ρης

Επίθετο

απλοχέρης, -α, ικο

1. που ξοδεύει ή μοιράζει πρόθυμα, χωρίς τσιγκουνιά αλλά ίσως και χωρίς περίσκεψη

   ⮡  Ο Θανάσης ήταν πολύ απλοχέρης και στο τέλος πέθανε στην ψάθα.

   ≈ συνώνυμα: απλόχερος, ανοιχτοχέρης, γενναιόδωρος, σπάταλος

   ≠ αντώνυμα: σφιχτοχέρης, φειδωλός, φιλάργυρος, τσιγκούνης, σπαγγοραμμένος

2. που κλέβει, που οικειοποιείται κάτι που δεν του ανήκει

   ⮡  Η γειτόνισσα η Νίτσα είναι πολύ απλοχέρα· όταν μπαίνει στο σπίτι, να την προσέχεις.

   ≈ συνώνυμα: άρπαγας, κλέφτης

   ≠ αντώνυμα: τίμιος, ηθικός, ακέραιος, σωστός

3. που προβαίνει σε ενοχλητικές χειρονομίες σεξουαλικής φύσεως

   ⮡  Ο άντρας μου είναι απλοχέρης με τις γυναίκες, αλλά θα του τα κόψω εγώ αυτά τα καμώματα.

   ≈ συνώνυμα: μουρντάρης, χυδαίος, αισχρός, βρομιάρης, ανήθικος

   ≠ αντώνυμα: τίμιος, ηθικός, φρόνιμος

Συγγενικά

• απλόχερος
• απλόχερα
• απλοχεριά

→ και δείτε τις λέξεις απλώνω και χέρι

Μεταφράσεις

    απλοχέρης

→ δείτε τη λέξη γενναιόδωρος, σπάταλος αγγλικά : openhanded (en)

    απλοχέρης

→ δείτε τη λέξη άρπαγας, κλέφτης

    απλοχέρης

→ δείτε τη λέξη αισχρός, μουρντάρης