άρπαγας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	άρπαγας	οι	άρπαγες
γενική	του	άρπαγα	των	αρπάγων
αιτιατική	τον	άρπαγα	τους	άρπαγες
κλητική		άρπαγα		άρπαγες
Κατηγορία όπως «φύλακας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

άρπαγας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἅρπαξ από την αιτιατική «τόν ἅρπαγα». Από εκεί και το μεσαιωνικό ἅρπαγας

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈaɾ.pa.ɣas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : άρ‐πα‐γας

Ουσιαστικό

άρπαγας αρσενικό

1. αυτός που αρπάζει
2. κλέφτης, σφετεριστής
3. πλεονέκτης

Συγγενικά

• αρπάγη
• αρπαγή

→ και δείτε τη λέξη αρπάζω

Μεταφράσεις

    άρπαγας