ἅρπαξ

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	ἁρπᾰγ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἅρπαξ	οἱ/αἱ	ἅρπαγες
γενική	τοῦ/τῆς	ἅρπαγος	τῶν	ἁρπάγων
δοτική	τῷ/τῇ	ἅρπαγῐ	τοῖς/ταῖς	ἅρπαξῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἅρπαγᾰ	τοὺς/τὰς	ἅρπαγᾰς
κλητική ὦ!		ἅρπαξ		ἅρπαγες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἅρπαγε
γεν-δοτ	τοῖν		ἁρπάγοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πτέρυξ' όπως «πτέρυξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἅρπαξ < (ἁρπάζω) ἁρπαγ- + -ς

Ουσιαστικό

ἅρπαξ αρσενικό ή θηλυκό, υπερθετικός :  ἁρπαγίστατος

1. (ως επίθετο) αρπακτικός
2. άρπαγας, κλέφτης (και στην καθαρεύουσα)
3. (θηλυκό) η αρπαγή
4. είδος λύκου

Πηγές

• ἅρπαξ - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἅρπαξ - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.