σωστός

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	σωστός	η	σωστή	το	σωστό
γενική	του	σωστού	της	σωστής	του	σωστού
αιτιατική	τον	σωστό	τη	σωστή	το	σωστό
κλητική		σωστέ		σωστή		σωστό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	σωστοί	οι	σωστές	τα	σωστά
γενική	των	σωστών	των	σωστών	των	σωστών
αιτιατική	τους	σωστούς	τις	σωστές	τα	σωστά
κλητική		σωστοί		σωστές		σωστά
Κατηγορία όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

σωστός < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σωστός (σωσμένος) (η σημασία, μεσαιωνική) ^[1] < σῴζω

σωστός, -ή, -ό

που ανταποκρίνεται στην αλήθεια
↪ Η λύση της άσκησης έδωσε το σωστό αποτέλεσμα.

≠ αντώνυμα: λανθασμένος, λάθος
που γίνεται με κατάλληλο τρόπο, εκπληρώνοντας όλες τις προδιαγραφές
κάποιος που δρα σύμφωνα με τα αποδεκτά πρότυπα συμπεριφοράς
↪ Είναι πολύ σωστός σε όλα του.
πραγματικός, αληθινός
↪ κάνω σωστή' βλακεία

σωστός

↓ πτώσεις	ενικός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	σωστός	ἡ	σωστή	τὸ	σωστόν
γενική	τοῦ	σωστοῦ	τῆς	σωστῆς	τοῦ	σωστοῦ
δοτική	τῷ	σωστῷ	τῇ	σωστῇ	τῷ	σωστῷ
αιτιατική	τὸν	σωστόν	τὴν	σωστήν	τὸ	σωστόν
κλητική ὦ!		σωστέ		σωστή		σωστόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	σωστοί	αἱ	σωσταί	τὰ	σωστᾰ́
γενική	τῶν	σωστῶν	τῶν	σωστῶν	τῶν	σωστῶν
δοτική	τοῖς	σωστοῖς	ταῖς	σωσταῖς	τοῖς	σωστοῖς
αιτιατική	τοὺς	σωστούς	τὰς	σωστᾱ́ς	τὰ	σωστᾰ́
κλητική ὦ!		σωστοί		σωσταί		σωστᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	σωστώ	τὼ	σωστᾱ́	τὼ	σωστώ
γεν-δοτ	τοῖν	σωστοῖν	τοῖν	σωσταῖν	τοῖν	σωστοῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

σωστός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.