τρέλα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τρέλα	τρέλες
γενική	τρέλας	τρελών
αιτιατική	τρέλα	τρέλες
κλητική	τρέλα	τρέλες

Ετυμολογία

τρέλα < τρελαίνω + -α (αναδρομικός σχηματισμός) < τρελός < μεσαιωνική ελληνική τρελός < ελληνιστική κοινή τρηρός < αρχαία ελληνική τρήρων < τρέω < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *tres (τρέμω από φόβο)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtɾɛ.la/

Ουσιαστικό

τρέλα θηλυκό

1. (ιατρική) παθολογική κατάσταση κατά την οποία διαταράσσεται η πνευματική ισορροπία και η λογική του ανθρώπου

   συνώνυμα: παραφροσύνη, φρενοβλάβεια

2. η απερίσκεπτη ενέργεια

   συνώνυμα: ανοησία, βλακεία

3. (πληθυντικός) οι απερισκεψίες
4. (μεταφορικά) η ιδιοτροπία
5. (μεταφορικά) το πάθος

   συνώνυμα: μεράκι, λόξα, ψώνιο

Εκφράσεις

• η τρέλα δεν πάει στα βουνά, πάει στους ανθρώπους: η τρέλα σχετίζεται με τον άνθρωπο, όχι με τη φύση
• πουλάω τρέλα: παριστάνω τον τρελό

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη: τρελός

Μεταφράσεις

    πνευματική διαταραχή

αγγλικά : insanity (en), madness (en) γαλλικά : folie (fr) γερμανικά : Wahnsinn (de), Verrücktheit (de) εβραϊκά : שיגעון (he) ινδονησιακά : gila (id) ισλανδικά : geðveiki (is)

ισπανικά : locura (es) ιταλικά : insanità (it), follia (it) ολλανδικά : krankzinnigheid (nl) πορτογαλικά : insânia (pt), loucura (pt) ρωσικά : сумасшествие (ru) σλοβακικά : šialenstvo (sk)

Επίρρημα

τρέλα

1. εξαιρετικά, θαυμάσια

   συνώνυμα: θαύμα, μούρλια