τρέλα

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τρέλα	τρέλες
γενική	τρέλας	τρελών
αιτιατική	τρέλα	τρέλες
κλητική	τρέλα	τρέλες

Ετυμολογία

τρέλα < τρελ(αίνω) + -α (αναδρομικός σχηματισμός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈtɾɛ.la/

Ουσιαστικό

τρέλα θηλυκό

1. (ιατρική) παθολογική κατάσταση κατά την οποία διαταράσσεται η πνευματική ισορροπία και η λογική του ανθρώπου

   ≈ συνώνυμα: παραφροσύνη, φρενοβλάβεια

2. η απερίσκεπτη ενέργεια

   ≈ συνώνυμα: ανοησία, βλακεία

3. (πληθυντικός) οι απερισκεψίες
4. (μεταφορικά) η ιδιοτροπία
5. (μεταφορικά) το πάθος

   ≈ συνώνυμα: μεράκι, λόξα, ψώνιο

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τη λέξη: τρελός

Εκφράσεις

• η τρέλα δεν πάει στα βουνά, πάει στους ανθρώπους: η τρέλα σχετίζεται με τον άνθρωπο, όχι με τη φύση
• πουλάω τρέλα: παριστάνω τον τρελό

Δείτε επίσης

• τρέλα στα Βικιφθέγματα

Μεταφράσεις

    πνευματική διαταραχή

αγγλικά : insanity (en), madness (en) γαλλικά : folie (fr) γερμανικά : Wahnsinn (de), Verrücktheit (de) εβραϊκά : שיגעון (he) ινδονησιακά : gila (id) ισλανδικά : geðveiki (is)

ισπανικά : locura (es) ιταλικά : follia (it), insanità (it) ολλανδικά : krankzinnigheid (nl) πορτογαλικά : insânia (pt), loucura (pt) ρωσικά : сумасшествие (ru) σλοβακικά : šialenstvo (sk)

Επίρρημα

τρέλα

• εξαιρετικά, θαυμάσια

  ≈ συνώνυμα: θαύμα, μούρλια