λογική

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	λογική
γενική	λογικής
αιτιατική	λογική
κλητική	λογική

Ετυμολογία

λογική < θηλυκό του επίθ.ετου λογικός ως ουσ.

Ουσιαστικό

λογική θηλυκό μόνο στον ενικό

1. γνώση που βασίζεται και πηγάζει από αυστηρούς κανόνες αληθείας
2. (μαθηματικά) κλάδος των καθαρών μαθηματικών

Εκφράσεις

1. κοινή λογική: η αίσθηση του σωστού και του λάθους - και η ικανότητα κρίσης που αυτή έπεται - οι οποίες είναι κοινές σε όλους
2. αυτό στερείται κάθε έννοια λογικής: είναι τελείως ανακόλουθο με τον εαυτό του

Πολυλεκτικοί όροι

• τυπική λογική

Μεταφράσεις

    λογική

αγγλικά : logic (en) γαλλικά : logique (fr) γερμανικά : Vernunft (de) εβραϊκά : הגיון (he)

Κλιτή μορφή επιθέτου

λογική

• θηλυκό του λογικός, στην ονομαστική, την αιτιατική και την κλητική του ενικού

Ομώνυμα / Ομόηχα

• λογικοί