θαύμα

Ελληνικά (el)

πτώσεις  ↓	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	θαύμα	τα	θαύματα
γενική	του	θαύματος	των	θαυμάτων
αιτιατική	το	θαύμα	τα	θαύματα
κλητική		θαύμα		θαύματα
Παράρτημα

Ετυμολογία

θαύμα αρχαία ελληνική < θαῦμα

Ουσιαστικό

θαύμα και θάμα ουδέτερο

1. ένα παράξενο και απρόσμενο γεγονός στο οποίο αποδίδεται μια θετική θεϊκή επέμβαση
2. (μεταφορικά) κάτι που ξαφνιάζει και προκαλεί χαρά

Συγγενικές λέξεις

• θαυμάζω
• θαυμάσια
• θαυμάσιος
• θαυμασμός
• θαυμαστά
• θαυμαστής - θαυμάστρια
• θαυμαστικά
• θαυμαστικό
• θαυμαστικός
• θαυμαστός

Σύνθετα

• θαυματοποιία
• θαυματοποιός
• θαυματουργία
• θαυματουργικός
• θαυματουργός
• θαυματουργώ
• αξιοθαύμαστος

Μεταφράσεις

    θαύμα

αγγλικά : miracle (en), marvel (en) αζεριανά : möcüzə (az) αραβικά : معجزة (ar) γαλλικά : miracle (fr), merveille (fr) γερμανικά : Wunder (de) εβραϊκά : פלא (he) εσπεράντο : miraklo (eo)

ισπανικά : milagro (es) ιταλικά : miracolo (it), meraviglia (it) ουγγρικά : csoda (hu) ουκρανικά : диво (uk) πολωνικά : cud (pl) πορτογαλικά : milagre (pt) σερβικά : чудо (sr) (čudo) τουρκικά : mucize (tr)