θαυματουργός

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

θαυματουργός < αρχαία ελληνική θαυματουργός < θαῦμα + -ουργός (< ἔργο)

Επίθετο

θαυματουργός -ή -ό

• που κάνει θαύματα

θαυματουργή εικόνα

• που έχει εντυπωσιακά ευεργετικά αποτελέσματα

θαυματουργό φάρμακο

Συγγενικές λέξεις

• θαυματοποιός

Μεταφράσεις

    θαυματουργός

αγγλικά : miraculous (en)