miraklo

Εσπεράντο (eo)

Ετυμολογία

miraklo < mirakl + -o

Ουσιαστικό

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	miraklo	mirakloj
αιτιατική	miraklon	miraklojn

miraklo ^(eo)

• το θαύμα