προσαγωγός

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

προσαγωγός < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική προσαγωγός (ελκυστικός) & σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική adducteur. Αναλύεται σε προσ- + -αγωγός

• και ουσιαστικοποιημένο αρσενικό

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾo.sa.ɣoˈɣos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐σα‐γω‐γός

παλιότερος συλλαβισμός : προσ‐α‐γω‐γός

Επίθετο

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	προσαγωγός	το	προσαγωγό
γενική	του/της	προσαγωγού	του	προσαγωγού
αιτιατική	τον/την	προσαγωγό	το	προσαγωγό
κλητική		προσαγωγέ		προσαγωγό
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	προσαγωγοί	τα	προσαγωγά
γενική	των	προσαγωγών	των	προσαγωγών
αιτιατική	τους/τις	προσαγωγούς	τα	προσαγωγά
κλητική		προσαγωγοί		προσαγωγά
Επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -ή.
ομάδα '-ός -ός -ό', Κατηγορία όπως «εξαγωγός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

προσαγωγός, -ός, -ό

• (ανατομία) που έλκει από την περιφέρεια προς το κέντρο

  ⮡  προσαγωγός αγγείωση (π.χ. στο ήπαρ)

  ⮡  προσαγωγός μυς του αντίχειρα, βραχύς προσαγωγός του μηρού

Μεταφράσεις

    (επίθετο)που προσάγει

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	προσαγωγός	οι	προσαγωγοί
γενική	του	προσαγωγού	των	προσαγωγών
αιτιατική	τον	προσαγωγό	τους	προσαγωγούς
κλητική		προσαγωγέ		προσαγωγοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ανθρώπινοι προσαγωγοί

προσαγωγός αρσενικό

• (ανατομία) ο μέγας προσαγωγός μυς του μηρού

Μεταφράσεις

    (ουσιαστικό) ο μέγας προσαγωγός

αγγλικά : adductor magnus (en)

Συγγενικά

• προσαγωγέας
• προσαγωγή

→ και δείτε τις λέξεις προσάγω, προς και άγω

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	προσαγωγός	τὸ	προσαγωγόν
γενική	τοῦ/τῆς	προσαγωγοῦ	τοῦ	προσαγωγοῦ
δοτική	τῷ/τῇ	προσαγωγῷ	τῷ	προσαγωγῷ
αιτιατική	τὸν/τὴν	προσαγωγόν	τὸ	προσαγωγόν
κλητική ὦ!		προσαγωγέ		προσαγωγόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	προσαγωγοί	τὰ	προσαγωγᾰ́
γενική	τῶν	προσαγωγῶν	τῶν	προσαγωγῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	προσαγωγοῖς	τοῖς	προσαγωγοῖς
αιτιατική	τοὺς/τὰς	προσαγωγούς	τὰ	προσαγωγᾰ́
κλητική ὦ!		προσαγωγοί		προσαγωγᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	προσαγωγώ	τὼ	προσαγωγώ
γεν-δοτ	τοῖν	προσαγωγοῖν	τοῖν	προσαγωγοῖν
2η κλίση, Κατηγορία 'βοηθός' όπως «βοηθός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

προσαγωγός < προσ(άγω) + ἀγωγός < ἄγω. Αναλύεται σε προσ- + -αγωγός

Επίθετο

προσαγωγός, -ός, -όν

• που ελκύει, τραβάει, ελκυστικός, πειστικός

Συγγενικά

• προσαγωγεύς

→ και δείτε τη λέξη προσάγω

Πηγές

• προσαγωγός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• προσαγωγός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.