ἀγωγός

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	ἀγωγός	ἀγωγός	ἀγωγόν	ἀγωγοί	ἀγωγοί	ἀγωγά
Γενική	ἀγωγοῦ	ἀγωγοῦ	ἀγωγοῦ	ἀγωγῶν	ἀγωγῶν	ἀγωγῶν
Δοτική	ἀγωγῷ	ἀγωγῷ	ἀγωγῷ	ἀγωγοῖς	ἀγωγοῖς	ἀγωγοῖς
Αιτιατική	ἀγωγόν	ἀγωγόν	ἀγωγόν	ἀγωγούς	ἀγωγούς	ἀγωγά
Κλητική	ἀγωγέ	ἀγωγέ	ἀγωγόν	ἀγωγοί	ἀγωγοί	ἀγωγά
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ἀγωγώ		ἀγωγώ
Γενική-Δοτική			ἀγωγοῖν		ἀγωγοῖν

Ετυμολογία

ἀγωγός < ἄγω

Επίθετο

ἀγωγός, -ός, -όν

1. που άγει, που οδηγεί
2. που προσελκύει
3. (ουσιαστικοποιημένο) ἀγωγός: οδηγός
4. (ουσιαστικοποιημένο) ἀγωγοί: φύλακες