προαίρεση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προαίρεση	οι	προαιρέσεις
γενική	της	προαίρεσης*	των	προαιρέσεων
αιτιατική	την	προαίρεση	τις	προαιρέσεις
κλητική		προαίρεση		προαιρέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προαιρέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προαίρεση < αρχαία ελληνική προαίρεσις < προαιρέομαι / προαιροῦμαι < αἱρέω /αἱρῶ

Ουσιαστικό

προαίρεση θηλυκό

1. ψυχική τάση, προδιάθεση που οδηγεί σε συγκεκριμένη επιλογή

   ενήργησα με καλή προαίρεση

2. (φιλοσοφία) η τάση και πορεία της σκέψης και της βούλησης κάποιου, βάσει των οποίων κρίνει από ηθικής απόψεως τις δικές του και τις αλλότριες πράξεις, κίνητρα, απόψεις κ.λπ.

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις προαιρούμαι και αἱρέω

Πολυλεκτικοί όροι

• δικαίωμα προαίρεσης: (οικονομία) η δυνατότητα που παρέχεται σε κάποιον να αποδεχθεί ή να απορρίψει, εντός συγκεκριμένων χρονικών ορίων, μια προτεινόμενη συναλλαγή

  ⮡ Η εταιρεία με τη μεγαλύτερη μετοχική σύνθεση κατείχε το δικαίωμα προαίρεσης σε περίπτωση περαιτέρω αποκρατικοποίησης

• κατά προαίρεση: προαιρετικά

Μεταφράσεις

    προαίρεση

αγγλικά : intention (en) γαλλικά : intention (fr)