βούληση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	βούληση	οι	βουλήσεις
γενική	της	βούλησης*	των	βουλήσεων
αιτιατική	τη	βούληση	τις	βουλήσεις
κλητική		βούληση		βουλήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, βουλήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

βούληση < βούλησις < αρχαία ελληνική βούλησις < βούλομαι

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈvu.li.si/

Ουσιαστικό

βούληση θηλυκό

1. η επιθυμία προς επιδίωξη κάποιου σκοπού

   η ελεύθερη βούληση

   η λαϊκή βούληση

Σημειώσεις

στην νέα ελληνική γλώσσα λέγεται θέληση, δηλαδή επιθυμία που δυνητικά οδηγεί σε δράση

Εκφράσεις

• κατά βούληση
• οικεία βουλήσει

Συγγενικά

• βουλητικός
• βουλησιαρχία

Συνώνυμα

• θέληση
• επιθυμία

Μεταφράσεις

    βούληση

αγγλικά : will (en), volition (en) γαλλικά : volonté (fr)