προδιάθεση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	προδιάθεση	οι	προδιαθέσεις
γενική	της	προδιάθεσης*	των	προδιαθέσεων
αιτιατική	την	προδιάθεση	τις	προδιαθέσεις
κλητική		προδιάθεση		προδιαθέσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, προδιαθέσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προδιάθεση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή προδιάθεσις < προδιατίθημι < αρχαία ελληνική πρό + διατίθημι. Μορφολογικά, προ-, διάθεση

Προφορά

ΔΦΑ : /pɾoˈðʝa.θe.si/ και /pɾoˈði̯a.θe.si/

τυπογραφικός συλλαβισμός : προ‐δι‐ά‐θε‐ση

Ουσιαστικό

προδιάθεση θηλυκό

1. η τάση που έχει κάποιος να κάνει κάτι (έμφυτη ή επίκτητη)
2. η ψυχική διάθεση κάποιου προς πρόσωπα, ιδεολογίες ή καταστάσεις, σωστή ή λανθασμένη, που έχει δημιουργηθεί εκ των προτέρων
3. (ιατρική) η τάση κάποιου να προσβάλλεται από ορισμένες ασθένειες, η ευπάθεια που έχει προς αυτές

Συγγενικές λέξεις

• → δείτε τις λέξεις προδιαθέτω, διαθέτω και θέτω

Μεταφράσεις

    προδιάθεση

αγγλικά : predisposition (en) γαλλικά : prédisposition (fr), propension (fr)