Βικιλεξικό

μιαιφόνος

Αρχαία ελληνικά (grc) Επεξεργασία

→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ μιαιφόνος τὸ μιαιφόνον
      γενική τοῦ/τῆς μιαιφόνου τοῦ μιαιφόνου
      δοτική τῷ/τῇ μιαιφόνῳ τῷ μιαιφόνῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν μιαιφόνον τὸ μιαιφόνον
     κλητική ὦ! μιαιφόνε μιαιφόνον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ μιαιφόνοι τὰ μιαιφόνᾰ
      γενική τῶν μιαιφόνων τῶν μιαιφόνων
      δοτική τοῖς/ταῖς μιαιφόνοις τοῖς μιαιφόνοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς μιαιφόνους τὰ μιαιφόνᾰ
     κλητική ὦ! μιαιφόνοι μιαιφόνᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ μιαιφόνω τὼ μιαιφόνω
      γεν-δοτ τοῖν μιαιφόνοιν τοῖν μιαιφόνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

  Ετυμολογία Επεξεργασία

μιαιφόνος < (μιαίνω) μιαι- + φόνος. Ο Beekes[1] θεωρεί το μιαι- ρηματικό στοιχείο (όπως και στο ταλαί-πωρος) και ταιριαστό στη φράση «ὁ μιαίνων φόνῳ». Επίσης, στη μορφή μιηφόνος, το μιη-, πιθανόν δευτερογενές όπως και στο Ἀλθαμενης, Ἀλθημένης

  Επίθετο Επεξεργασία

μῐαιφόνος, -ος, -ον, συγκριτικός : μιαιφονώτερος, υπερθετικός :  μιαιφονώτατος

Άλλες μορφές Επεξεργασία

Συγγενικές λέξεις Επεξεργασία

  Αναφορές Επεξεργασία

  1. ↑ μιαίνω - μιαιφόνος - Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.

  Πηγές Επεξεργασία

Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=μιαιφόνος&oldid=5706236"