καί

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

καί < ινδοευρωπαϊκή ρίζα *kmt

Σύνδεσμος

καί

1. και (συνδέει κατά παράταξη όμοιες προτάσεις ή όμοιους όρους πρότασης)
2. και, επίσης (δηλώνει προσθήκη)
3. ακόμη και (επιδοτικός)
4. αν και (εναντιωματικός, πριν από μετοχές)