τειχεσιπλῆτα

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική		*τειχεσιπλήτης
γενική
δοτική
αιτιατική
κλητική ὦ!		τειχεσιπλῆτα
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ
γεν-δοτ
Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

τειχεσιπλῆτα < (τείχος) τειχεσ- + (πελάω), θέμα ... • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Κλιτικός τύπος ουσιαστικού

τειχεσιπλῆτα: κλητική ενικού του αμάρτυρου *τειχεσιπλήτης, (ελλειπτικό ουσιαστικό)

• αυτός που προσβάλλει τα τείχη, ο πολιορκητής και καταστροφέας πόλεων

  «Ἄρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα» (φράση που λένε στον Άρη, η Αθηνά (Ε.31) και ο Απόλλωνας (Ε.455) στην 5η ραψωδία της Ιλιάδας)

  ※  8ος αιώνας πκε  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 31 (στίχοι 29-34)

  […] ἀτὰρ γλαυκῶπις Ἀθήνη
  χειρὸς ἑλοῦσ᾽ ἐπέεσσι προσηύδα θοῦρον Ἄρηα:
  «Ἄρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα
  οὐκ ἂν δὴ Τρῶας μὲν ἐάσαιμεν καὶ Ἀχαιοὺς
  μάρνασθ᾽, ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς κῦδος ὀρέξῃ,
  νῶϊ δὲ χαζώμεσθα, Διὸς δ᾽ ἀλεώμεθα μῆνιν;»

  […] όμως η λαμπρομάτα η Αθηνά
  τον άγριο Άρη αρπώντας απ' το χέρι τούτα τα λόγια τού 'πε:
  «Ε Άρη, Άρη! θανατικό θνητών, αιματοβούτηχτε και τειχοπλήχτη!
  μόνους δεν τους αφήνουμε και Αχαιούς και Τρώες
  να μάχονται; Kι η δόξα, σ' όποιον ο Ζευς τη δώσει απ' τους δυο.
  Πίσω δεν κάνουμε εμείς οι δύο, του Δία τη μήνι μπας και γλιτώσουμε;» (μετάφραση: το Βικιλεξικό)

Πηγές

• «τειχεσιπλήτης» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• «τειχεισπλήτης» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.