με

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

με < μετά με αποβολή της δεύτερης συλλαβής, όταν ακολουθούσε άρθρο

Προφορά

ΔΦΑ : /me/ (άτονο, προφέρεται μαζί με την επόμενη ή τις επόμενες λέξεις)

Πρόθεση

με πρόθεση που δηλώνει:

συνοδεία, συντροφιά, παρέα
⮡ Διαβάζω με τη Μαρία.
συνύπαρξη
⮡ Θέλει να ζήσει με τη Μαρία.
τρόπο
⮡ Αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με ψυχραιμία.
μέσο ή όργανο
⮡ Θα ταξιδέψουμε με πλοίο.

⮡ Οι εργάτες σκάβουν με τις αξίνες.
σχέση ή αναφορά
⮡ Έχει εμμονή με την καθαριότητα.

⮡ Δεν άντεξα με όσα άκουγα κι έβαλα τις φωνές.
ισότητα, ομοιότητα, συμφωνία, φιλική ή εχθρική επικοινωνία
⮡ Είναι το ίδιο ψηλός με το Γιώργο.

⮡ Μοιάζει πολύ με τον πατέρα της.

⮡ συμφώνησαν με τους διευθυντές

⮡ έχει στεναχωρηθεί με όσα της είπα
καιρικές συνθήκες
⮡ Θα μειωθεί η παραγωγή με τόση ζέστη.
ψυχική κατάσταση
⮡ γέλασε με την καρδιά της
ιδιοκτησία, κυριότητα, κατοχή
⮡ οικογένεια με δύο αυτοκίνητα
χαρακτηριστικό, ιδιότητα, περιεχόμενο
⮡ ψηλή με εκφραστικό βλέμμα

⮡ άνθρωπος με θάρρος

⮡ ποτήρι με νερό
χρόνο ή χρονικό όριο
⮡ Γύρισε στο σπίτι με το βραδάκι.

⮡ Να κάνομε διακοπές 10 με 20 του μήνα;
ποσό, αντάλλαγμα
⮡ πληρώνομε με ευρώ
αντίθεση, εναντίωση (ισοδυναμεί με το παρά)
⮡ με τόσες δυσκολίες είναι αξιοπρεπής

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

με

αιτιατική ενικού του εγώ

Μεταφράσεις

(για όλες τις σημασίες)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

με

(προσωπική αντωνυμία) α΄ πρόσωπο αιτιατική ενικού του ἐγώ

Άλλες μορφές

ἐμέ

Κλίση

η προσωπική αντωνυμία
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἐγώ	σύ	—
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	(οὗ)
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σει	(ἕ)
κλητική	(οὗτος)	(αὕτη)	—
πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	ἡμεῖς	ὑμεῖς	(σφεῖς)
γενική	ἡμῶν	ὑμῶν	(σφῶν)
δοτική	ἡμῖν	ὑμῖν	(σφίσι(ν))
αιτιατική	ἡμᾶς	ὑμᾶς	(σφᾶς)
κλητική	—	—	—
πτώσεις	δυϊκός
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
ονομαστ.αιτιατ.	νώ, νῶϊ	σφώ, σφῶϊ	—
γενική-δοτική	νῷν	σφῷν	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες