μου

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία 1

μου < → λείπει η ετυμολογία

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

μου

1. γενική της προσωπικής αντωνυμίας α' προσώπου (εγώ)

   ↪ Το παιδί μού είπε την αλήθεια. (είπε σε μένα)

   Για τον τόνο στο μού δείτε Παράρτημα:Γραμματική (νέα_ελληνικά)#μονοσύλλαβα με τόνο.

   παλιότερη γραφή: μοῦ

2. κτητική αντωνυμία α' προσώπου

   ↪ Το παιδί μου έχει γενέθλια. (το δικό μου παιδί)

Κλίση

Προσωπικές αντωνυμίες
	Α' πρόσωπο	Β' πρόσωπο	Γ' πρόσωπο
ενικός
Πτώση			αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	εγώ	εσύ	αυτός & τος	αυτή & τη	αυτό & το
γενική	εμένα & (εμού) & μου	εσένα & σου	αυτού & του	αυτής & της	αυτού & του
αιτιατική	εμένα & με	εσένα & σε	αυτόν & τον	αυτή(ν) & τη(ν)	αυτό & το
κλητική	-	εσύ	-	-	-
πληθυντικός
ονομαστική	εμείς	εσείς	αυτοί & τοι	αυτές & τες	αυτά & τα
γενική	εμάς & μας	εσάς & σας	αυτών & τους	αυτών & τους	αυτών & τους
αιτιατική	εμάς & μας	εσάς & σας	αυτούς & τους	αυτές & τες/τις	αυτά & τα
κλητική	-	εσείς	-	-	-

Μεταφράσεις

    γενική

αγγλικά : me (en) γαλλικά : me (fr) ισπανικά : me (es) πολωνικά : mi (pl)

    κτητική

αγγλικά : my (en) γαλλικά : mon (fr) ισπανικά : mi (es) πολωνικά : mój (pl)

Ετυμολογία 2

μου < (ηχομιμητική λέξη)

Επιφώνημα

μου άκλιτο συνήθως με παρατεταμένο το ου

• (φωνή ζώου) ο ήχος του μουκανητού (μούγκρισμα) της αγελάδας και του βοδιού

  ※  Μου, μου … η αγελάδα. Μου … έκανε η αγελάδα, σαν αν έλεγε: «Θέλω το φαγητό μου. Φέρε, Άννα, φύλλα». Η Άννα έφερε φύλλα. Η αγελάδα έτρωγε κι εκουνούσε την ουρά.

  Ι.Κ. Γιαννέλης - Γ.Κ. Σακκάς, Αλφαβητάριο, εικονογράφηση: Κώστας Γραμματόπουλος (Αθήνα: Οργανισμός Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, ⁴1964), σσ. 72-73.

Μεταφράσεις

    μου

αγγλικά : moo (en) γαλλικά : meuh (fr) γερμανικά : muh (de) ιταλικά : mu (it) ουγγρικά : mú (hu) νορβηγικά : mø (no) ρωσικά : mø (ru)

Ετυμολογία 3

μου < μι με τον φθόγγο [u]

Ουσιαστικό

μου άκλιτο

• (προφορικό) το όνομα του γράμματος μι, ιδίως σε απαγγελία

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

μου

• άλλη γραφή του μοῦ, γενική ενικού του ἐγώ

Κλίση

η προσωπική αντωνυμία
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ἐγώ	σύ	—
γενική	ἐμοῦ, μου	σοῦ, σου	(οὗ)
δοτική	ἐμοί, μοι	σοί, σοι	οἷ, οἱ
αιτιατική	ἐμέ, με	σέ, σει	(ἕ)
κλητική	(οὗτος)	(αὕτη)	—
πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	ἡμεῖς	ὑμεῖς	(σφεῖς)
γενική	ἡμῶν	ὑμῶν	(σφῶν)
δοτική	ἡμῖν	ὑμῖν	(σφίσι(ν))
αιτιατική	ἡμᾶς	ὑμᾶς	(σφᾶς)
κλητική	—	—	—
πτώσεις	δυϊκός
	α' πρόσωπο	β' πρόσωπο	γ' πρόσωπο
ονομαστ.αιτιατ.	νώ, νῶϊ	σφώ, σφῶϊ	—
γενική-δοτική	νῷν	σφῷν	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες