οὗτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

οὗτος < θέμα του άρθρου ὁ, ἡ (ἁ), τό, + επαύξηση -υ- (Ϝ) + δεικτικό θέμα το- (< πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *to- . *tā-) που συναντάμε στις πλάγιες πτώσεις του άρθρου (όπως τόν, τήν) με αποτέλεσμα τύπους όπως τού-του, τού-τῳ, ταύ-της, ταῦ-τα

Ήδη μυκηναϊκή 𐀵𐀵 (to-to, ουδέτερο τό-το)

Αντωνυμία

οὗτος, αὕτη, τοῦτο

• (δεικτική αντωνυμία) αυτός

Παράγωγα

• με τελικό -ι: οὑτοσί, αὑτηΐ, τουτί
• τύποι και με το γε όπως αὑτήγι, τουτογί, τουτονγί, ταυταγί
• τύποι και με το μέν όπως τουτονμενί
• τύποι και με το δέ όπως τουτοδί

Κλίση

η δεικτική αντωνυμία «οὗτος»
	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη
ονομαστική	οὗτος	αὕτη	τοῦτο	οὗτοι δωρικός τοῦτοι	αὗται δωρικός ταῦται	ταῦτᾰ	τούτω
γενική	τούτου ιωνικός τουτέου	ταύτης ιωνικός ταυτέης δωρικός τούτᾱς	τούτου	τούτων ιωνικός τουτέων			τούτοιν
δοτική	τούτῳ	ταύτῃ	τούτῳ	τούτοις	ταύταις	τούτοις	τούτοιν
αιτιατική	τοῦτον	ταύτην	τοῦτο	τούτους	ταύτᾱς	ταῦτᾰ	τούτω
κλητική	ὦ οὗτος!	ὦ αὕτη!	—	—	—	—	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες

Πηγές

• οὗτος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• οὗτος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.