τοῦτο

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

τοῦτο

• (δεικτική αντωνυμία) ονομαστική και αιτιατική ενικού, ουδέτερου γένους (τοῦτο) του οὗτος

Δείτε επίσης

η δεικτική αντωνυμία «οὗτος»
	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	όλα τα γένη
ονομαστική	οὗτος	αὕτη	τοῦτο	οὗτοι δωρικός τοῦτοι	αὗται δωρικός ταῦται	ταῦτᾰ	τούτω
γενική	τούτου ιωνικός τουτέου	ταύτης ιωνικός ταυτέης δωρικός τούτᾱς	τούτου	τούτων ιωνικός τουτέων			τούτοιν
δοτική	τούτῳ	ταύτῃ	τούτῳ	τούτοις	ταύταις	τούτοις	τούτοιν
αιτιατική	τοῦτον	ταύτην	τοῦτο	τούτους	ταύτᾱς	ταῦτᾰ	τούτω
κλητική	ὦ οὗτος!	ὦ αὕτη!	—	—	—	—	—
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες