ταύτας

Αρχαία ελληνικά (grc)

Κλιτικός τύπος αντωνυμίας

ταύτᾱς

• (δεικτική αντωνυμία) αιτιατική πληθυντικού, θηλυκού γένους (αὕτη) του οὗτος

Δείτε επίσης

η δεικτική αντωνυμία «οὗτος»
αριθμός	ενικός			πληθυντικός			δυϊκός
γένη → πτώσεις ↓	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	τριγενές
ονομαστική	οὗτος	αὕτη	τοῦτο	οὗτοι τοῦτοι (δωρικός)	αὗται ταῦται (δωρικός)	ταῦτᾰ	τούτω
γενική	τούτου τουτέου (ιωνικός)	ταύτης ταυτέης (ιωνικός) τούτᾱς (δωρικός)	τούτου	τούτων               τουτέων (ιωνικός)			τούτοιν
δοτική	τούτῳ	ταύτῃ	τούτῳ	τούτοις	ταύταις	τούτοις	τούτοιν
αιτιατική	τοῦτον	ταύτην	τοῦτο	τούτους	ταύτᾱς	ταῦτᾰ	τούτω
κλητική	ὦ οὗτος	ὦ αὕτη	ὦ τοῦτο	ὦ οὗτοι	ὦ αὗται	ὦ ταῦτᾰ	ὦ τούτω
Παράρτημα:Γραμματική: Αντωνυμίες