εμείς
Ελληνικά (el)Επεξεργασία
Ετυμολογία Επεξεργασία
- εμείς < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἐμεῖς < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἡμεῖς[1]
ΠροφοράΕπεξεργασία
- ΔΦΑ : /eˈmis/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : ε‐μείς
Κλιτικός τύπος αντωνυμίαςΕπεξεργασία
εμείς
- προσωπική αντωνυμία που εκφράζει το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: εγώ ο ομιλητής μαζί με άλλους
- ↪ Τα άλλα παιδιά πήγαν σπίτι νωρίς...εμείς τι θα κάνουμε;
- ↪ εμείς στην Αμερική δεν τρώμε το μεσημεριανό τόσο αργά όσο εσείς εδώ
ΚλίσηΕπεξεργασία
Προσωπικές αντωνυμίες | |||||
---|---|---|---|---|---|
Α' πρόσωπο | Β' πρόσωπο | Γ' πρόσωπο | |||
ενικός | |||||
Πτώση | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | ||
ονομαστική | εγώ | εσύ | αυτός & τος | αυτή & τη | αυτό & το |
γενική | εμένα & (εμού) & μου | εσένα & σου | αυτού & του | αυτής & της | αυτού & του |
αιτιατική | εμένα & με | εσένα & σε | αυτόν & τον | αυτή(ν) & τη(ν) | αυτό & το |
κλητική | - | εσύ | - | - | - |
πληθυντικός | |||||
ονομαστική | εμείς | εσείς | αυτοί & τοι | αυτές & τες | αυτά & τα |
γενική | εμάς & μας | εσάς & σας | αυτών & τους | αυτών & τους | αυτών & τους |
αιτιατική | εμάς & μας | εσάς & σας | αυτούς & τους | αυτές & τες/τις | αυτά & τα |
κλητική | - | εσείς | - | - | - |
ΜεταφράσειςΕπεξεργασία
εμείς
Επεξεργασία
- ↑ «εγώ, εμείς» - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής. (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη. Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας.