εμείς

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

από το αρχαίο ελληνικό ἡμεῖς

Προφορά

ΔΦΑ : /ɛ.ˈmis/

Κλιτή μορφή αντωνυμίας

εμείς

1. προσωπική αντωνυμία που εκφράζει το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: εγώ ο ομιλητής μαζί με άλλους, είτε συμπεριλαμβανομένου των συνομιλητών είτε όχι

   Τα άλλα παιδιά πήγαν σπίτι νωρίς...εμείς τι θα κάνουμε;

   εμείς στην Αμερική δεν τρώμε το μεσημεριανό τόσο αργά όσο εσείς εδώ

Κλίση

Προσωπικές αντωνυμίες
	Α' πρόσωπο	Β' πρόσωπο	Γ' πρόσωπο
ενικός
Πτώση			αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο
ονομαστική	εγώ	εσύ	αυτός & τος	αυτή & τη	αυτό & το
γενική	εμένα & μου	εσένα & σου	αυτού & του	αυτής & της	αυτού & του
αιτιατική	εμένα & με	εσένα & σε	αυτόν & τον	αυτή(ν) & τη(ν)	αυτό & το
κλητική	-	εσύ	-	-	-
πληθυντικός
ονομαστική	εμείς	εσείς	αυτοί & τοι	αυτές & τες	αυτά & τα
γενική	εμάς & μας	εσάς & σας	αυτών & τους	αυτών & τους	αυτών & τους
αιτιατική	εμάς & μας	εσάς & σας	αυτούς & τους	αυτές & τες/τις	αυτά & τα
κλητική	-	εσείς	-	-	-

Μεταφράσεις

    εμείς

αγγλικά : we (en) γαλλικά : nous (fr) γερμανικά : wir (de) δανικά : vi (da) εσπεράντο : ni (eo)

ισπανικά : nosotros (es) ιταλικά : noi (it) λιγυρικά : niâtri νορβηγικά : vi (no) πολωνικά : my (pl) ρωσικά : мы (ru) (my) τουρκικά : biz (tr)