μάντις

Ελληνικά (el)

Μάντις (αλογάκι της Παναγίας) που ζευγαρώνει, το θηλυκό είναι το πράσινο

Ετυμολογία

μάντις < αρχαία ελληνική μάντις

Ουσιαστικό

μάντις αρσενικό ή θηλυκό (γενική: μάντεως)

1. άλλη γραφή του μάντη, εκείνος που μαντεύει τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή κάπου αλλού και τι δυνάμεις επηρεάζουν μια κατάσταση, εκείνος που προφητεύει τι θα συμβεί στο μέλλον, προλέγει
2. γένος ορθόπτερων εντόμων της υποοικογένειας των Μαντιδών της οικογένειας των Μαντωδών, με πιο γνωστό στην Ελλάδα το αλογάκι της Παναγίας (mantis religiosa)

Συγγενικές λέξεις

• μαντική
• μαντικός
• μαντεύω
• μαντεύομαι
• μαντεία
• μαντείο

Σύνθετα

• χαρτομάντις και χαρτομάντης
• χειρομάντις και χειρομάντης

Μεταφράσεις

    ο μάντης

αγγλικά : diviner (en), seer (en)

    το έντομο

αγγλικά : mantis (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

μάντις < μαίνομαι (Chantraine) ή από υποθετικό τύπο *μάτις, συγγενικό με το λατινικό mens και το αρχαίο ινδικό mátih (Ηofmann)

Ουσιαστικό

μάντις

1. μάντης, προφήτης, χρησμολόγος

Συγγενικές λέξεις

• μαντοσύνη
• μαντεῖος, μαντεῖον
• μαντεύομαι
• μαντιπόλος