μάντις

Ελληνικά (el)

Μάντις (αλογάκι της Παναγίας) που ζευγαρώνει, το θηλυκό είναι το πράσινο

Ετυμολογία

μάντις < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μάντις

Ουσιαστικό

μάντις αρσενικό ή θηλυκό (γενική: μάντεως) (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο μάντις)

1. άλλη γραφή του μάντη, εκείνος που μαντεύει τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή κάπου αλλού και τι δυνάμεις επηρεάζουν μια κατάσταση, εκείνος που προφητεύει τι θα συμβεί στο μέλλον, προλέγει
2. γένος ορθόπτερων εντόμων της υποοικογένειας των Μαντιδών της οικογένειας των Μαντωδών, με πιο γνωστό στην Ελλάδα το αλογάκι της Παναγίας (mantis religiosa)

Συγγενικές λέξεις

• μαντική
• μαντικός
• μαντεύω
• μαντεύομαι
• μαντεία
• μαντείο

Σύνθετα

• χαρτομάντις και χαρτομάντης
• χειρομάντις και χειρομάντης

Μεταφράσεις

    ο μάντης

αγγλικά : diviner (en), seer (en)

    το έντομο

αγγλικά : mantis (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ λείπει η κλίση

Ετυμολογία

μάντις < μαίνομαι ή από υποθετικό τύπο *μάτις, συγγενικό με τη λατινική mens και το αρχαίο ινδικό mátih

Ουσιαστικό

μάντις

• μάντης, προφήτης, χρησμολόγος

Συγγενικές λέξεις

• μαντοσύνη
• μαντεῖος, μαντεῖον
• μαντεύομαι
• μαντιπόλος

Πηγές

• «μάντις» - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «μάντις» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.